TO BYŁO RADIO…
W scenach mojego życia młodzieńczego, szkolnego i późniejszego zawodowego miejsce wyjątkowe zajmowało radio. Nigdy nie przypuszczałem, że wpisze się w moją biografię na tyle mocno, że pokocham je miłością najszczerszą….
Kiedy jeszcze w domu nie było telewizora radio wypełniało przestrzeń między snem, a dniem, także – nierzadko – w ciągu nocy. W domu pojawiały się kolejno „Philipsy”, „Pioniery:”, „Mazury”, potem „Sonata”. Były w domu także takie inne superheterodyny takie jak „Beethoven”, „Stolica”, „Stern Radio”, „Diora”, „Nordmende”, „Salzburg”, „Aga”, „Moskwicz” , „Weranda” itp. Swoją wierność po dzień dzisiejszy okazuję „Sonacie”. To jest pierwsze wyprodukowane w Polsce radio z zakresem fal ultrakrótkich.
Radiolistening doprowadził mnie do wejścia w materię warsztatu radiowego. Z radiem BBC wiązała mnie współpraca w zakresie popularyzacji pop music, dzięki czemu zostałem członkiem kierowanego przez Cliffa Richarda BBC Pop Clubu, z Radiem Rzeszów łączyła mnie wieloletnia współpraca antenowa. Podobnie było z Radiem „Wolna Europa”, a następnie z RWE Incorporated. Radio Canadian Broadcasting Corporation zaimponowało mi Międzynarodowym Klubem Krótkofalowców, z którym łączyła mnie dwudziestoletnia przyjaźń, po której pozostało wiele bliskich memu sercu pamiątek. W okresie lat 60. i 70. w radiowym eterze funkcjonowało wiele innych radiostacji polskojęzycznych (Radio Vaticana, Voice of America, Trans World Radio, Chrystus do Narodów, Radio Luxembourg, BBC, Radio Maddryt, Radio Praha, Radio Wilno, Radio France International itp.)
W Radiu Kanadyjskim (sekcja polska) pracowali ludzie o dużej znajomości nie tylko technologii Radia, ale także polityki, kultury, etnografii. W swoich zbiorach posiadam wiele listów, m.in. od córki gen. W. Andersa Hanny Nowakowskiej. W CBC pracowali również, prowadząc audycję młodzieżową, Bibi Plater i Wojtek Żółtowski a także Mieczysław Serwacki, Ryszard Styka, Maciej Iwańczak, Władysław Żbik, Józef Lityński, franciszkanie Łucjan Królikowski, Henryk Pieprzycki i Andrzej Guryn. Nazwisk utalentowanych osób przed mikrofonem Canadian Broadcasting Corporation, a następnie Radia Canada International przewinęło się znacznie więcej. Moja rola była ściśle związana z działalnością Klubu Krótkofalowców w Montrealu. Najbardziej wspominam reportaże z odbywającej się w tym mieście w 1967 roku Światowej Wystawy „Expo 67”.
CBC w radiowym eterze pojawiło się na Boże Narodzenie 1944 roku. W 1956 roku powołano do życia Sekcję Węgierską. Sekcja Polska pojawiła się w programie zagranicznym CBC/RCI w 1972 roku. De facto jednak przed kolejnymi zmianami Sekcja Polska zaistniała 11 lipca 1953 roku. Za kilka dni przypadać będzie 65 rocznica. Sekcja Polska w ramach oszczędności uległa likwidacji. Ostatnia audycja popłynęła
w eter 21 marca 1991 roku.
HENRYK GRYMUZA, nr leg. CBC 5189
Zdjęcia: HENRYK GRYMUZA