Z wielkim podziwem uczestniczyłem w spotkaniu z dr. inż. Sebastianem Bielakiem. 3 marca spotkał się on z bardzo liczną grupą miłośników turystycznych peregrynacji po Polsce
i Europie.
Nieczęsto zdarza się, aby ktoś o swojej podróżniczej pasji mówił z ogromnym emocjonalnym zaangażowaniem. Dr inż. S. Bielak po raz kolejny spotkał się z mieszkańcami Jarosławia w Miejskiej Bibliotece Publicznej. Przedstawił zebranym architektoniczne, przyrodnicze, historyczne i religijne walory Thassos – szmaragdowej wyspy słonecznej Grecji.
Wykład obejmował wiele aspektów – ukształtowanie terenu, charakterystykę flory i fauny, starożytny rodowód wyspy, życie i zajęcia jej mieszkańców, atrakcje turystyczne itp. Według dr. Bielaka Thassos dzieli się na dwie części. Pierwsza to wąski pas Wybrzeża Morza Egejskiego, druga to górzyste i rozległe wnętrze wyspy, która popularność zdobyła w latach 80. minionego stulecia, ale swój renesans przeżywa od 10 lat. Niezgłębione piękno krajobrazu, kościoły, kaplice i monastyry, tradycja zawodowa związana z rybołówstwem, różnorodna i prosta zarazem architektura domów mieszkalnych – to tylko niektóre miejsca, godne odkrycia. Nie można tu pominąć także reliktów dawnej imponującej przeszłości kulturowej wyspy, która od strony Morza mieni się szmaragdowymi barwami. Dosłownie i w przenośni.
Na zakończenie zebrani obejrzeli autorski film podróżnika o wymarszu na szczyt Ipsarion – najwyższego, położonego 1204 m n.p.m. wzniesienia na wyspie Thassos.
Limena i Limenaria to miasta na terytorium Thassos,. Kserofity zaś to suchorośle.
HENRYK GRYMUZA
Zdjęcia: S. Bielak, H. Grymuza